18. Ścieżka / path

Stefan, gdy już spalił na polanie szczurze zwłoki i chciał iść w kierunku samochodu, usłyszał coś w rodzaju szeptu…

Spojrzał w stronę mrocznej ściany lasu – dwa biało-czarne pnie brzozy tworzyły wyraźnie widoczną bramę w głąb kniei… a może tylko tak sobie roił?

Znowu szepty… czy to tylko szemranie liści, delikatny nurt strumienia?

Postąpił w kierunku drzew, niewyspany, półprzytomny… zaciekawiony.

Znał tamtą polanę, tamten las… a może jednak nie całkiem.

Podchodził coraz bliżej do źródła dźwięku. Wszedł w gęstwę, przekroczył strumień, o którego istnieniu wcześniej nie wiedział i szedł dalej – wiedziony instynktem, a może intuicją… jego matka rzekłaby, że to prowadzi go duch święty.

Gdy żyła zwykł ją zawsze ofukiwać za próby nawracania.

– A jeśli mistycyzm – powiedziałby. – Mnie zwykle nawiedzają demony…

– Nie wolno tak mówić! – odpowiadała.

Nie rozumiał nigdy religijnych ludzi…

No bo niby dlaczego duch święty ma człowieka prowadzić bardziej niż szatan?

Stefan stanął jak wryty. Szepty umilkły.

Minął wykrot i sterczał oto pośrodku uroczyska, gdzie wysoko sklepione drzewa tworzyły coś w rodzaju katedry.

Patrzył na stertę kamieni i dwa stalowe krzyże…

– Cmentarz choleryczny – skojarzył nagle fakty.

Poczuł strach, zimną łapę zaciskającą jego serce, i popędził w stronę auta.

Jeszcze tu wrócę – zdążył pomyśleć przed ewakuacją. – Tylko się wyśpię…

When Stefan burned the rat body in the clearing and wanted to go towards the car, he heard something like a whisper …

He looked towards the dark wall of the forest – two black and white birch trunks formed a clearly visible gate into the woods… or maybe he was just dreaming?

Whispers again… is it just a rustle of leaves, a gentle stream?

He strode towards the trees, sleepy, half-conscious … curious.

He knew that clearing, that forest… or maybe not quite.

He came closer and closer to the source of the sound. He walked into the thicket, crossed a stream he had not known existed before, and continued on – instinct, or perhaps intuition … his mother would say that it was the holy spirit leading him.

When she was alive, he used to charge her for trying to convert.

– What if mysticism – he would say. – I am usually haunted by demons …

– You can’t talk like that! – she replied.

He never understood religious people …

Because why should the holy spirit lead you more than Satan?

Stefan stopped short. The whispers stopped.

He passed next to a twisted tree and stood in the middle of a wilderness, where high-vaulted trees formed a sort of cathedral.

He was looking at the pile of stones and the two steel crosses …

– Choleric graveyard – he suddenly associated facts.

He felt fear, a cold paw clenching his heart, and ran towards the car.

I’ll be back here – he thought before evacuating. – I’ll just get some sleep …