2019 – Skowron czytał! / 2019 lectures

Styczeń

Remigiusz Mróz „o pisaniu na chłodno„
Po dziesięciu latach od „pamiętników rzemieślnika. jak pisać” Stephena Kinga przyszedł czas na polskiego Kinga.
Zapamiętałem z tamtej książki kilka ciekawostek o autorze i kilka ciekawostek językowych, reszta była po prostu powtórką z Kinga, do którego Mróz niejednokrotnie się odnosił. Ciekawa lektura, nie powiem. Interesujący był też pan Kiełbasa 😉

Luty

Neal Lozano „modlitwa uwolnienia„
Co to mogło być? To była taka cieniutka książka, no prawie broszurka, modlitwa uwolnienia w pięciu krokach, takie chrześcijańskie medytacje na podstawie biblii, często bardzo ciekawe, bo zrywające ze standardowym postrzeganiem prawd objawionych w religii katolickiej.
Bardzo dobrze wspominam tę książkę – wiele rzeczy zaskoczyło mnie tu. Autor jest Jezuitą i objawia się tu cała potęga myśli tego zakonu. Wspomnieć tu należy oczywiście jego założyciela, słynnego Ignacego Loyolę – o nim zawsze warto poczytać. Film o tym panu, po prostu „Loyola” polecam bardzo serdecznie 🙂

Marzec

No cóż, poprawiałem kolejną z wersji własnej książki 🙂
Jej fragment znajdziecie tutaj.

Maj

Kasia Puzyńska „motylek” – Krótkie zdania, w ogóle specyficzny styl tej pisarki nie każdej/każdemu przypadnie do gustu, ale ja się tą książką zachwyciłem. No i oczywiście zaskoczyła mnie postać mordercy! Chcecie spojler? Ale pamiętajcie, że ostrzegałem

SPOJLER
zabijał yzcinśel
SPOJLER

Tak więc „motylek” jest spoko, jestem bardzo na tak. Opowiada o wsi spokojnej, wsi wesołej, gdzie ktoś… ehm… rozpruwa zakonnicę, a w zasadzie rozjeżdża ją ciężkim samochodem tak, że tu i tam widać jej jelitko…

Czerwiec

Wiktor E. Frankl „człowiek w poszukiwaniu sensu” – książka po prostu genialna. Wspomnienia psychiatry, który przeżył Holocaust.
Pozycja mocna i, no cóż, moim skromnym zdaniem obowiązkowa do przeczytania dla każdego szanującego się przedstawiciela homo sapiens.
Esencją wspomnień/poradnika jest pokazanie, że nadzieję można odnaleźć zawsze i wszędzie, nawet w najczarniejszej godzinie.
Druga połowa książki mówi o logoterapii, autorskiej metodzie leczenia lęków i poczucia beznadziei. W głowie utkwiła mnie stąd głównie „intencja paradoksalna” czyli forma obśmiania naszych najgorszych przywar, aby się ich pozbyć! Gorąco polecam ten tytuł!

Wrzesień

Richard Wiseman „the luck factor” – książka w stylu „dziesięć rad, jak zostać szczęśliwym”, ale tak naprawdę jest to praca naukowa, bo bada zagadnienia szczęścia i pecha w sposób zaiste poważny. Mnie pomogła być bardziej szczęśliwym, może pomóc i Tobie…
Bardzo ciekawy wprowadzenie do medytacji, relaksacji i odnajdywania swojego szczęścia na jeszcze inne, myślę, że ciekawe sposoby.
Przekonajcie się sami 🙂

Listopad

Tu będą aż trzy książki…

Richard Wiseman „59 seconds” – kolejna książka tegoż samego autora. Jest to w pewnym sensie tytuł podobny, o tyleż, o ile przedstawione w nim rady i zasady mają formę krótkich pigułek łatwej do zastosowania, praktycznej wiedzy.

Richard P. Feynamnn „pan raczy żartować, panie Feynmann!” – o ile inne książki z tego roku pomogły mi w dużej mierze stać się lepszym lub bardziej skutecznym czy szczęśliwym człowiekiem, o tyle ta pozycja rozerwała mnie niemal tak skutecznie jak bomba atomowa, nad którą Feynamnn pracował w projekcie Manhattan.

„Czy rozwiążesz moje problemy? Zbiór najlepszych łamigłówek jakie kiedykolwiek powstały” – Alex Bellos, udało mi się rozwiązać pierwszą jedną trzecią zagadek i nastąpiło przemęczenie materiału 🙂

Grudzień

Ja – „kolejna wersja robocza książki”

Zapraszam do dzielenia się książkowymi upodobaniami, niekoniecznie zeszłorocznymi 🙂

Obrazek pochodzi z pixabay.com